نگاهی به انتخابات آمریکا

سرانجام پرهزینه ترین انتخابات تاریخ آمریکا با پیروزی باراک اوبام به پایان رسید. اوباما ۳۳۲ امتیاز انتخاباتی و میت رامنی ۲۰۶ امتیاز کسب کرد. کارزار انتخاباتی اوباما حدود ۴۰۰ میلیون دلار و کمیته های انتخاباتی ( 1 ) او حدود پانصد میلیون دلار برای تبلیغات انتخاباتی اش جمع آوری کردند. برای میت رامنی هم علاوه بر کمک کارزارهای تبلیغاتی، شرکت های وال استریت و میلیاردهایی چون شلدن ایدلسون در مجموع یک میلیارد دلار در اختیار کارزار تبلیغاتی او گذاشتند.

بر خلاف نظر خواهی هایی که میت رامنی را در روزهای آخر با باراک اوباما برابر و حتی کمی هم جلو تر اعلان کردند، نوع برخورد میت رامنی از یک سو و برنامه ی حساب شده تر تبلیغاتی باراک اوباما نشان داد که حتی ایالت هایی که سنتاّ به میت رامنی رأی میدادند ( ایالات ویرجینیا، آلاباما، اوهایو، ویسکانسین، ماساچوست، نیوهامپشایر، کلورادو و نوادا ) نیز بارا ک اوباما را انتخاب کردند. پیش از بررسی تفاوت برنامههای این دو رقیب انتخاباتی، جا دارد نگاهی به شیوه برخورد و لایه های اجتماعی ی مورد خطاب دو رقیب نظری بیافکنیم:

در حالیکه میت رامنی در تبلیغات انتخاباتی خود عمدتا سفید پوستان را هدف قرار داده بود، برنامه ی تبلیغاتی باراک اوباما جوانان، بخصوص دانشجویان، زنان، اقلیتهای قومی، اقلیتهای جنسیتی و خارجیان را شامل می شد. توجه ویژه ی اوباما به همه اقشار جامعه فارغ از رنگ پوست و جایگاه اجتماعی ی آنها در این انتخابات نقش تعیین کننده داشت. برای نمونه میشل اوباما امریکائیان آفریقایی تبار و زنان، جو بایدن، بروس اسپرینگ، ستاره موسیقی راک، و بیل کلینتن هدفمندانه کارگران سفید پوست، اعضاء اتحادیه ها، سالخوردگان و بازنشستگان و جولیان کاسترو، شهردار سن آنتونیو، و اوالونگوریو، ستاره هالیوود، لاتین تبارها را تشویق میکردند به اوباما رأی دهند. طبق آماری که در اغلب روزنامه های معتبر بینالمللی منتشر شد ۵۵ در صد زنان، ۶۳ در صد جوانان، ۷۲ در صد لاتین تبارها به اوباما رأی دادند. میت رامنی در بین این گروه های اجتماعی نتوانست رأی دهنده جلب کند. اما در بین سفید پوستان بیست در صد از اوباما بیشتر رأی آورد. پیش از بررسی علل موفقیت و شکست هر یک از دو کاندیدا به تفاوت های برنامهای آنها میپردازیم تا بتوان راستای جریان فکری آنها را بهتر داوری کرد.

اصلاحات در زمینه رفاه اجتماعی: بیمه درمان. بیمه درمان جانمایه برنامه داخلی اوباما بوده

است که در دوره دوم ریاست جمهوری خود می خواهد کاملا به اجرا گذارد و هدفش بیمه ی درمان برای همه شهروندان آمریکایی است. اوباما امکانات درمانی برای همه لایه های دارای در آمد محدود را در سطح وسیعی بسط داده است. در مورد بیمه درمان سالخوردگان، بدلیل افزایش سن پیری، تصمیم اوباما بر این است که به این بیمه و همینطور به بیمارستان ها و بیمه کنندگان از بودجه ی دولت سهم کمتری اختصاص دهد.

میت رامنی بر عکس، خواهان لغو کامل بیمه درمانی اوباماست. این امر در صورتی ممکن است که جمهوریخواهان بر کل کنگره سلطه داشته باشند. شیوه ی دیگری که میت رامنی در نظر دارد پس گرفتن تک تک تصمیمات اوباما یا گذاشتن این وظیفه به عهده ایالات فدرال است. هم میت رامنی و هم معاون او، پال رایان، طرفدار سرسخت حذف بودجه بیمه و امنیت اجتماعی و حتی مخالف امتیازاتی چون کوپن های آذوقه اند. رامنی اوباما را متهم کرده است که در سیاست اجتماعی ی خود به « ذهنیت طلبکارانه » دامن می زند.

رشد اقتصادی و شغل آفرینی : اوباما قول رشد اقتصادی ۳ و دو دهم در صد را داد. او که در سال ۲۰۱۱ نتوانست بودجه ی تشویقی ی۴۴۷ میلیاردی خود را به تصویب کنگره برساند، برای کاهش بیکاری زیر ۸ در صد قول یک میلیون کار در صنایع را داد و مشخص کرد که سرمایهگذاری ها در زیر ساختها، آموزش و اقدام های مالیاتی خواهد بود، در واقع سیاست نجات تولیدات با اهمیتی چون جنرال موتورز را در پیش گرفته است.

میت رامنی قول رشد اقتصادی سه و نیم در صد داد و بودجه ی تشویقی را رد کرد. او طرفدار مشوق های مالیاتی است و در نظر داشت در روز نخست ریاست جمهوری خود از مقامات کشوری بخواهد مقررات « مزاحم » که از دوره ی اوباما بوجود آمده را از بین ببرند. رامنی قول ۱۲ میلیون شغل جدید داد که از جمله ششصد هزار شغل در بخش صنایع گاز بود.

بودجه و مالیات : اوباما تسهیلات مالیاتی دوره بوش را تمدید میکند و مالیات دو رده ی دارای بالاترین ثروت در جامعه را به ترتیب از ۳۳ به ۳۶ و از ۳۵ به ۳۹ افزایش خواهد داد. نرخ مالیات میلیونرها بر اساس « قانون بفت » ( ۲ ) را ۳۰ در صد تعیین می کند و مالیات کنونی ی شرکت ها بجای ۳۵ در صد را به ۲۸ در صد کاهش خواهد داد. در عین حال، اوباما قول داد که جلوی سو ء استفاده های مالی را بگیرد.

میت رامنی با وضع مالیات جدید مخالف است، میخواهد مالیات های کنونی را نیز تقلیل دهد و شرکت ها فقط ۲۵ در صد مالیات بپردازند. او قول داد مالیات قشر ثروتمند جامعه را به ۲۸ در صد کاهش دهد، بر درآمد سرمایه ها فقط ۱۵ در صد مالیات وضع و مالیات طبقه ی متوسط را لغو کند. در عوض، همه ی منابع دولتی را کاهش دهد، بودجه ای متوازن بوجود آورد و در قانون اساسی به تصویت برساند.

ارتش: بدلیل خستگی مردم از جنگ، اوباما با لشگر کشی با تردید عمل میکند و با احتیاط پیش می رود. تردید او در آغاز حمله ی ناتو به لیبی مشخص بود. اوباما علیرغم بیرون کشیدن نیروهای خود از عراق و تعیین سال ۲۰۱۴ برای خروج نیروی های آمریکا از افغانستان، جنگ هواپیماهای بدون سرنشین در پاکستان و یمن را آغاز و گسترش داده است، جنگی که تا کنون به کشته شدن دهها نفر از شهر وندان عادی منجر شده است. در عین حال، اوباما میخواهد در ده سال آینده در بودجه ی ارتش۴۸۷ میلیارد دلار صرفه جویی کند.

میت رامنی نه تنها قصد ندارد بودجه ی ارتش را تخفیف دهد، بلکه میخواهد بودجه دفاعی را از سه و چهار دهم درصد به ۴ در صد در آمد ناخالص سرانه کشور افزایش دهد، رقمی که بیش از دوران جنگ سرد و حتی از رقم بودجه ی یازده سپتامبر ۲۰۰۹ هم بیشتر است. این رقم قرار است در نیروی دریایی هزینه شود. رامنی میخواهد نیروی دریایی را تا صد هزار نفر افزایش دهد. بهمین دلیل است که برای تقلیل بودجه ی کشور در صدد است حقوق سربازانی که از جنگ برکشته اند را کم کند.

سیاست خارجی: در سیاست خارجی اوباما و رامنی تفاوت فاحشی دیده نمی شود. هر دو اعلان کرده اند که نمیگذارند ایران به سلاح هسته ای دست پیدا کند. اوباما در مورد ایران سیاست تحریم بیشتر را دنبال میکند. او سیاست خاورمیانه ای خود در رابطه با اسراییل را ناموفق و حمله به سوریه را در صورتی مجاز میداند که بشار اسد از سلاح شیمیایی استفاده کند.

میت رامنی بارها در خاور میانه علیه فلسطینی ها موضع گرفته و گفته است که در صورتی که اسرائیل به ایران حمله کند، از اسرائیل دفاع خواهد کرد. در مورد سوریه موافق مسلح کردن شورشیان است. او روسیه را « دشمن شماره یک آمریکا » نامیده و سیاست اوبا ما در مورد روسیه را به نقد کشیده و آنرا زیاده از حد تسلیم طلبانه خوانده است. سیاست او در مورد چین خشن است و قصد داشت در صورت انتخاب شدن در آغاز صدارت خود پکن را به « تقلب در ارز رایج » متهم کند.

انرژی : اوباما از سویی میخواهد قیمت نفت و گاز را پایین نگهدارد، اما در عین بی توجهی به ضایعات زیست محیطی، اجازه لوله کشی برای استفاده از منابع آلاسکا را داده است، امری که با مخالفت بسیار روبروست. از دیگر سو میخواهد تسهیلات مالیاتی کنسرن ها را لغو کند که با وتوی کنگره مواجه شده است. او با گسترش انرژیهای قابل تجدید موافق است و قانونی را نیز برای کاهش گازهای گلخانه ای ارائه داد که کنگره با آن مخالفت کرد.

میت رامنی مخالف انرژیهای قابل تجدید است و میخواهد تا سال ۲۰۲۰ آمریکا را از گاز و نفت خود کفا کند. هم او هم اوباما موافق انرژی هسته ای اند.

سقط جنین و حقوق هم جنس گرایان : اوباما طرفدار سقط جنین در محدوده ی زمان قانونی تعیین شده است که مبنایش حکمی است که دادگاه عالی آمریکا در سال ۱۹۷۳ صادر کرده است. او از ماه می سال جاری نیز با ازدواج همجنس گرایان موافقت کرد و در دوران چهارساله ریاست خود ورود همجنس گرایان به ارتش را اجازه داد.

میت رامنی مخالف هردو هم سقط جنین و هم ازدواج همجنس گرایان است.

از جمع بند اختلافات برنامهای این دو رقیب، اوباما و میت رامنی، نتایج زیر حاصل میشود:

۱ ـــ علیرغم سنگ اندازی های کنگره در راه پیش برد برنامه ی بیمه ی درمان و رفورم های دیگری که اوباما در برنامه ی خود داشته است، درونمایه برنامه ی او نوعی جامعه رفاه به شیوه کینزی است که معمولاً احزاب سوسیال دمکرات پیش برنده آنند.

۲ ــ میت رامنی بر عکس اوباما و بی توجه به بحرانی که پی آمد سلطه ی سرمایه مالی ـ ربایی است، همان برنامه نئولیبرالی شکست خورده ریگان ـ تاچری را در نظر دارد، برنامهای که اقتصاد آمریکا را به پرتگاه سقوط کشانده بود.

۳ ـ از آنجا که هدف اوباما نه نجات اکثریت جامعه از فقر و بی کاری بلکه در درجه نخست نجات نظام سرمایه داری از بحران اقتصادی و تأمین انباشت آنست، مجبور بوده است طی چهارسال نخست زمامداری خود با بخش سیری ناپذیر و هار سرمایه کنار بیاید و در مقاطع تعیین کننده از بخشهایی از برنامه رفاه اجتماعی ی خود عقب نشینی کند.

۴ ـ پشتیبانی زنان، جوانان، روشنفکران، سیاه پوستان آفریقایی تبار، لاتین تبارها و بخش قابل توجهی از خارجیان از اوباما واکنشی بود به سیاست تا کنونی ی او در خصوص ایجاد نه و نیم میلیون کار و جلوگیری از سقوط اقتصاد آمریکا به رکود، یعنی شرایطی که آمریکا در بحران اقتصادی سال ۱۹۲۹ تا سی و دو دچارآن شد. اوباما در ماه اکتبر ۱۷۱۰۰۰ هزار کار بیشتر ایجاد کرده بود، یعنی ۴۶ هزار بیش تر از آنچه پیشبینی شده بود و همینطور در بخش خدمات، صنعت و ساختمان کار ایجاد کرده بود. ( ۳ )

۵ ـــ بر خورد نژاد پرستانه ی میت رامنی و بی توجهی او به اقلیتها، بخصوص لاتین تبارها که ۱۵ در صد جمعیت آمریکا را تشکیل می دهند، لاف زدن در خصوص تجربه ی اقتصادی خود، تکیه بیش از حد او بر نقاط ضعف باراک اوباما, مقصر دانستن او در همه ی موارد بحران های موجود جامعه، ( ۴ ) قول ۱۲ میلیون کار بدون ارائه ی برنامه ی واقع بینانه از جمله دلائل شکست او در انتخابات بود.

۶ ــ رای بیشتر کارگران به اوباما در مناطق شمالی آمریکا، جایی که اتحادیه های کارگری وجود دارد و محل سه کارخانه تولیدی مهم: جنرال موتورز، فورد و کرایسلر است از یک سو، و رأی بیشتر کارگران به میت رامنی در کارخانه های مناطق جنوب، جایی که سرمایه گذاران خارجی به تولید بنز، بی ام و، نیسان و تیوتا مشغولند و اتحادیه ها حق فعالیت ندارند، بار دیگر اهمیت وجود اتحادیه های کارگری و وظیفهای که در ارتقاء آگاهی طبقه ی خود دارند را به اثبات رسانید. ( ۵ )در عین حال، هم ثابت کرد که مادام که طبقه ی کارگر حزب پیشاهنگ خود را بوجود نیاورده باشد، به طبقه ای برای خود تبدیل نشده باشد و در شرایط پراکندگی به سر برد، در نهایت به دنباله روی بخشهایی از سرمایه تبدیل می شود.

۸ ـــ از آنجا که هنوز آمار دقیقی از کسانی که در انتخابات شرکت نکرده اند منتشر نشده، احتمال میرود که بخش قابل توجهی از این رقم را بی خانمانان، کارگران، قشر تحصیل کرده و سرخوردگان از هر دو حزب تشکیل داده باشند. اما آنها، فارغ از اینکه به چه لایه یا طبقه ی اجتماعی تعلق داشته باشند، در عین اتخاذ سیاست نفی نتوانستند برنامه ی اثباتی خود را در سطحی گسترده، بطور سازمانیافته و در همآهنگی با جنبش های اجتماعی بر آمده از اشغال وال استریت مطرح کنند و مادیت ببخشند. از این رو میتوان نتیجه گرفت که سوژه های اصلی مبارزه ی ضد سرمایه داری هنوز قامت بر نکشیده اند تا سراپای این نظام را به چالش طلبند. در چنین شرایطی سرمایه علیرغم بحران ساختاری، در آمریکا میتواند به حیات خود ادامه دهد.

سیاست امپریالیستی رهبران امریکا در مورد ملل جهان پیرامون تغیری نکرده است. سیاست تحریم ایران از طرف اوباما که به فقر و تهیدستی هر چه بیشتر مردم ما منجر شده و برنامه ی آن بخش از سرمایه داری آمریکا که خیال جنگ با ایران را در سر می پرورد هر دو خط مشی هایی ضد بشری و جنایت کارانه است که باید با تمامی نیرو علیه آن مبارزه کرد و در مقابل به تقویت جنبشها و نیروی های مترقی و آزادیخواهی همت گماشت که به جامعه ای فارغ از جنگ، مداخله خارجی و سلطه ی فاشیستی جمهوری اسلامی باور دارند. ما خود را به این نیرو متعلق میدانیم و از آن پشتیبانی می کنیم.

تحریریه سایت

۱۴ نوامبر ۲۰۱۲

۱ ـــ Super PAC کمیته های مستقلی هستند که در ایام انتخابات بنفع یک کاندیدا به تبلیغ و گردآوری پول برای او می پردازند.

۲ ـــ بر گرفته از نام وارن بفت، سرمایه دار.

۳ ــ گزارش وزارت کار آمریکا، دوم دسامبر ۲۰۱۲

۴ ــــ در آخرین نظر خواهی های کانال های:CNN و MSNBC از مردم پیرامون وضع بد اقتصادی آمریکا، ۳۸ در صد اوباما و ۵۳ در صد همچنان بوش و جمهوریخواهان را مقصر میدانستند.

۵ ــ در کارخانه های مناطق جنوب ۳۸ در صد به اوباما و ۵۹ در صد به میت رامنی رأی دادند.

داده های آماری این مقاله عمدتا از سایت www.huffingtonpost. com گرفته شده است.